کد مطلب:28777 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

با فردي كه پوچ گراست و معتقد است كه (اگر خدايي بود، اين همه ظلم و ستم در حق مظلومان صورت نمي گرفت) چه برخوردي داشته باشم؟

در ابتدا بايد علل و عوامل اين انديشه هاي پوچ گرايانه شناخته شود، سپس به درمان آن پرداخت: پوچ گرايي علل مختلفي دارد كه اهم آنها عبارت است از: 1. نداشتن فلسفه درست و اساسي در زندگي و عدم آگاهي از بعضي حقايق جهان هستي؛ 2. ناكامي و شكست در رسيدن به بعضي از آمال و آرزوها و خواسته هاي فردي، اجتماعي و خانوادگي؛ 3. تعارضات فكري داخلي و ناتواني در حل بعضي از مسائل عقيدتي و فكري. بنابراين شما به ريشه يابي پوچ گرايي و اعتقادات باطل وي بپردازيد و متناسب با آن به حل آن اقدام كنيد. در صورتي كه مشكل ايشان ناشي از ضعف اعتقادي و بينش و شناخت كافي از مجموعه جهان هستي باشد، مي توانيد از راه كارهاي زير استفاده كنيد: 1. با كمك گرفتن از اساتيد معارف، سير مطالعاتي مناسبي به او معرفي كنيد تا به جهان بيني خود عمق و توسعه بخشد؛ 2. در زمينه مسائل و شبهات و مشكلاتي كه مطرح مي كند به گفت و گو بنشيند و در مواردي كه نمي توانيد او را قانع كنيد، از اساتيد مربوطه كمك بگيريد؛ 3. به وي توصيه كنيد سؤال هاي فكري و عقيدتي خود را با افراد خبره و كارشناس در ميان بگذارد و در صدد حل آنها برآيد و با ايجاد رابطه عاطفي و صميمانه با وي، او را در اين راه تشويق كنيد (نشاني و نحوه ارتباط با واحد مشاوره و پاسخ در اختيار ايشان قرار دهيد)؛ 4. براي غناي فكري، نامبرده را به خواندن كتاب هاي شهيد مطهري تشويق كنيد. اما در صورتي كه پوچ گرايي وي ناشي از مشكلات خانوادگي، رواني و عدم موفقيت در زندگي و تحصيل و مشكلات مالي است؛ ضمن گفت و گو با وي و نشان دادن توانايي ها، استعدادها و موفقيت هاي قبلي و فعلي او، روح اميد و تلاش را در وي زنده كنيد و با ذكر نعمت هاي الهي و علاقه خداوند نسبت به همه انسان ها و موجودات، نگرش او را به جهان هستي به يك نگاه مثبت تبديل نماييد. وي را تشويق كنيد، مشكلات روحي و رواني احتمالي خود را با مشاوران دانشگاه در ميان گذاشته، به حل آن بپردازد. گفتني است شرط تأثيرگذاري شما اين است كه ضمن داشتن روابط عاطفي و صميمانه، با وي نكات زير را رعايت كنيد: 1. در بحث ها و گفت و گو علمي با وي زياد جرّ و بحث و مجادله نكنيد. 2. او را در يك موضوع محكوم معرفي نكنيد؛ بلكه با بيان مطالب و نكات لازم بگوييد شايد چنين باشد»، «احتمال دارد اين سخن درست نباشد» و... 3. در مواردي كه به توافق نرسيديد، نتيجه را به قضاوت يك فرد مورد اعتماد واگذار كنيد. 4. او را به سبب داشتن چنين افكاري طرد نكنيد؛ بلكه ضمن پذيرش وي، تلاش كنيد او را به حقايق ديني راهنمايي كنيد. 5. او را دوست داشته باشيد و با دلسوزي كامل در صدد حل مشكلات فكري او برآييد.